آزمايش غربالگري بارداري در منزل

آزمايش غربالگري بارداري يكي از مهم ترين آزمايشهاي دوران بارداري مي‌باشد. تست‌هاي غربالگري، مجموعه‌اي از بررسي‌هاي سونوگرافي و تست‌هاي آزمايشگاهي مي‌باشد كه در دوران بارداري در زمان‌هاي معين براي تشخيص ناهنجاري‌هاي جنين انجام مي‌شود. آزمايش غربالگري بارداري مي‌تواند مادر و كودك را از ابتلا به بسياري از بيماري‌ها حفظ نمايد. اين غربالگري‌ها احتمال ابتلاي جنين به سندروم‌هاي ژنتيكي شايع كاهش مي‌دهد. شايع‌ترين آن تريزومي 21 كه به آن سندرم داون (مونگوليسم ) هم گفته مي‌شود، است. آزمايش غربالگرى دوران بارداري كمك مي‌كند تا ريسك ابتلا به اين سه سندروم مشخص ‌شود و هم چنين نقص لوله عصبي و ناهنجاري‌هاي اصلي در جنين هم با غربالگري قابل تشخيص مي‌باشد. دقت تشخيص تست‌هاي غربالگري 80%- 90% است. پس اصلا جاي نگراني نيست.

زمان آزمايش غربالگري سه ماهه اول بارداري

زمان انجام غربالگري سه ماهه اول براي خانم‌هاي باردار از 11 هفته تا 13 هفته و6 روز مي‌باشد و شامل يك آزمايش خون و يك سونوگرافي براي بررسي ضخامت پشت گردن (سونوگرافي (NT و وجود استخوان بيني (NB) مي‌باشد. دراين آزمايش خون كه به آن دبل ماركر هم گفته مي‌شود، ۲ هورمون free-B-HCG و PAPP-A خون مادر اندازه گيري مي‌شود . براي انجام اين آزمايش مادران باردار نياز به ناشتا بودن ندارند و در تمام ساعات روز هم مي‌توانند براي انجام ازمايش اقدام كنند .از آنجا كه ميزان مايع تجمع‌يافته پشت گردن جنين در سه ماهه اول بارداري با خطر ابتلا به سندرم داون در ارتباط است، در هفته ۱۱ تا ۱۴ بارداري ميزان ماركرهاي آلفافتوپروتئين و گنادوتروپين جفتي انسان اندازه‌گيري مي‌شود تا مشخص شود جنين مبتلا به سندرم داون هست يا خير. همچنين شما مي‌توانيد از آزمايش چكاپ پزشكي نيز استفاده نماييد. غربالگري سه ماهه اول تركيبي از آزمايشات PAPP-A ، hCG و شفافيت نخاعي است.يك مشاور ژنتيك يا پزشك باليني كه بتواند معني نتايج را توضيح دهد و در مورد پيگيري بيشتر گزينه‌هايي ارائه دهد، بايد نتايج غربالگري را تفسير كند. مهم است كه به خاطر داشته باشيد كه آزمايش غربالگري مثبت هميشه به معناي تشخيص ناهنجاري‌هاي جنين نيست. بلكه نشان دهنده افزايش خطر است. تنها تعداد بسيار كمي از زنان با نتيجه مثبت آزمايشات سه ماهه اول داراي نوزاداني هستند كه در واقع داراي اختلال كروموزومي هستند. در بارداري‌هايي كه جنين داراي نقص كروموزومي است، مانند مواد كروموزومي اضافي كه منجر به سندرم داون يا سندرم ادواردز مي‌شود، سطوح PAPP-A كاهش مي‌يابد، سطح hCG به ميزان قابل توجهي افزايش مي‌يابد و فضاي گردن جنين بزرگتر از حد طبيعي است. در حالي كه آزمايش غربالگري سه ماهه اول مي‌تواند تقريباً 85 درصد از زنان داراي جنين مبتلا به سندرم داون و 75درصد از كساني كه مبتلا به سندرم ادواردز هستند را به درستي تشخيص دهد، حدود 5 تا 10 درصد از حاملگي‌هاي طبيعي نتيجه مثبت كاذب خواهند داشت. در صورت مثبت بودن تست غربالگري، آزمايشات قطعي‌تري براي تعيين و تاييد تشخيص مورد نياز است. اينها ممكن است شامل يك آزمايش تشخيصي مانند نمونه گيري از پرزهاي كوريوني (CVS) در سه ماهه اول يا آمنيوسنتز در سه ماهه دوم باشد. در حالي كه اين دو روش از آزمايشات غربالگري دقيق‌تر هستند، اما تهاجمي نيز مي‌باشند و خطر سقط جنين و خطر نادر جراحت را به همراه دارند.