بنابر تعريف قانون اساسي حيثيت، جان، مال و حقوق افراد مصون از تعرض است و نمي‌توان آبرو، اعتبار، حيثيت و حقوق قانوني افراد را پايمال كرد.به همين خاطر اگر شخصي حقوق مادي و معنوي ديگران را زير پا بگذارد و اموري را به آن‌ها نسبت دهد كه طبق قانون جرم محسوب مي‌شوند و از اين طريق، آبروي كسي را لكه‌دار كند، بر اساس قانون شخصي كه به او اتهام وارد شده است مي‌تواند ادعاي شرف يا اعاده حيثيت كند.اگر شخصي ارتكاب يك جرم را به ديگري نسبت داده باشد و اين امر با واقعيت مطابقت نداشته باشد، يا اگر عليه شخص ديگري مطالب كذب و دروغي بيان كرده باشد به نحوي كه حيثيت و آبروي فرد را لكه‌دار كند، آن شخص مي‌تواند با طرح شكايت از خود رفع اتهام كرده و تقاضاي مجازات شخصي را نمايد كه مطالب واهي را عليه او مطرح كرده است.

در يكي ديگر از مفهوم‌هاي اعاده حيثيت گفته شده كه گاهي عليه شخص در دادگاه حكمي صادر مي‌شود كه اين حكم حيثيت متهم را زير سوال برده و بعد مشخص مي‌شود كه قاضي اشتباه كرده است. در چنين مواردي طبق اصل 171 قانون اساسي بايد از متهم اعاده حيثيت شود. بر اساس اين اصل، «هرگاه در اثر اشتباه قاضي در موضوع، حكم يا در تطبيق حكم بر مورد خاص، ضرر مادي يا معنوي متوجه كسي شود؛ در صورت تقصير، مقصر طبق موازين اسلامي ضامن است و در غير اين صورت هزينه خسارت توسط دولت جبران مي‌شود و از متهم اعاده حيثيت مي‌گردد»؛ كه اين اعاده حيثيت در مهلت خاص مي‌تواند به شكل عذرخواهي، جريمه نقدي يا روش‌هاي ديگر انجام شود. براي كسب اطلاعات بيشتر با مشاوره حقوقي رايگان در ارتباط باشيد.